5 dagen Total-Out! 

Jullie hebben het gemerkt... vrijdagnacht begon ik de eerste berichtjes te beantwoorden. Ik was dat moment voor het eerst een volledig half uur wakker zonder in slaap te vallen terug! Woensdagnamiddag pas terug van Semi-intensieve. Daar verloste ze me al van mijn maagsonde. Met een antidoorligmatras die verschrikkelijk voor mijn rug is,  3 liter zuurstof, witte anti-flebitis sokken, 2 beenpompen voor de bloedcirculatie, 2 drains om nog vocht in mijn buik weg te halen, een navelsonde en een suprapubische sonde kwam ik nog volledig verdwaasd naar de kamer. Yves en de kids stonden hier en ik kon me niet strekken om toch even dag te zeggen, laat staan spreken. Donderdag mocht de eerste drain uit alsook de zuurstof mocht af! De dokter kwam met dit goede nieuws. Fuck! Wat was die lang en heb ik effe gekrijst als de verpleegkundige de drain uit haalde. Maar toch... een stukje verlost... bij het wassen bleken mijn benen wondjes te hebben van die witte kousen, dus die vlogen ook. De beenpompen heb ik nog een nacht langer volgehouden. Tot een verpleegkundige me zei... mevrouw zit altijd in de rolstoel... die kans is heel klein... en ik neem ze er dan wel bij... verschrikkelijk. Die matras ben ik nog niet van af. Doorligwonde achteraan op mijn hoofd bevestigd wel dat ik ze eigenlijk wel nodig heb... Nu... zondag... blij dat ik mezelf kan vinden in een pijnscore van 0 tot 2 max. Tenzij ik krampen krijg of... moet niezen! ik weet zo hard weer waar mijn buikspieren zitten. Nu zijn (hoop ik) alle berichten beantwoordt en sta ik (bijna) bij met de mails. 

Normaal mag morgen of dinsdag mijn laatste drain eruit en zou ik klaar zijn om eind de week naar huis te gaan. KLAAR? Ja! klaar om naar mijn fantastisch gezinnetje te gaan. Klaar voor de verdere strijd rond mijn blaas. Klaar voor al jullie bezoekjes! Ja ik hoop zo hard vroeger... maar normaal tot einde maart kan ik niet buiten. Voorzichtigheid en vooral rust wordt de eerste weken voorgeschreven. Tenslotte is mijn blaas 5X groter gemaakt door een stuk darm! WAUUUW wat ze allemaal kunnen. Het verschil met vorige keer is dat mijn blaas zelf verschrompeld was door mijn neurologische aandoening na het ongeval. Dus nu heb ik een "kunst/darmblaas" waar ik normaal nog verschillende jaren mee moet verder kunnen door mezelf ( 5 tot 7 keer per dag) te sonderen via mijn navel. ZONDER LEKKAGE! Anders wordt er snel overgestapt op een uro-soma. Maar die nadelen zin voor een 'jonge---" vrouw als ik veel zwaarder dan de voordelen. Ik zie mezelf binnen tien naar nog niet naar de nierdialyse rijden om zo verder door het leven te gaan. Door het grote gedeelte van mijn darm dat gebruikt is. Heb ik 2 kansen.... 1tje waar je constant opstopping hebt en 1tje waar de controle over je darmen niet meer intact is. De dokters hebben liefst het laatste, zo is er minder spanning op die blaas. En geloof me! Het is zo... 10-12 keer de pan per 24u is niet abnormaal. 
Het ene is voor verbetering aan te brengen... het andere... nemen we er dan ook weer bij. 

Het voornaamste vind ik zelf dat ik hier nog kan schrijven wat ik wil. Sorry Andreas, maar ik wou op alles voorbereidt zijn. Dus zelfs mijn laatste wilsbeschikking lag klaar... Je wist nooit! 
En enkele dagen zonder internet deed eigenlijk ook wel deugd! 

❤️Ik wil iedereen bedanken voor mailtjes, onbeantwoorde telefoontjes, korte berichtjes, Whatts App zonder spaties omdat ik die gewoon vergat... Allemaal! 

❤️Enkele in het bijzonder!❤️ 

❤️Mijn aller aller allerliefste schat! die zich elke dag in 100 bochten wrong om toch op bezoek te komen.
En alles thuis draaiende hield.

❤️Ons kids thuis die samen het overleefd hebben zonder ruzie (of toch niet dat ik weet :-p) en die elke dag hielpen om te koken, te winkelen en er te zijn voor Yves en mij! 

❤️TEAM Delhaize om Marc en Kyara zo goed op te vangen! Het school van Marc voor het begrip de dag van operatie!

❤️De school van Nore voor de knuffels en het luisterend oor telkens! 

❤️Liesbeth! Zonder jou hadden we dat niet allemaal geregeld gekregen met ons pruts! 

❤️Ons Lientje! Zij mocht de hele operatie mee volgen als derdejaars student verpleegkundige! Voor mij een geruststelling dat ze erbij was en voor haar een heel leerrijk proces van meer dan 8u! Volgens de dokters hier eentje dat het ver gaat schoppen en vooral zeiden ze dat ik blijkbaar een heel foto album van mijn operatie zal krijgen.

❤️Mijn kleine panda! Lieve Kathleen, een ander traject, een andere voorgeschiedenis, maar samen strijdlustiger dan ooit! We vechten ons hier samen uit en gaan samen op reis met hoge heuvels waar we tegenop zien! en een dal waar we moeten uitklimmen! of een lange lange tocht waar geen einde aan lijkt te komen. Samen komen we er! Achter de horizon schijnt altijd de zon! Zodra we beide mobiel zijn, gaan wij die horizon, de zee, het zand tussen onze tenen en de strijdkracht die we nodig hebben verzamelen langs onze kustlijn! 

❤️Het Zus&Co team wil ik al op voorhand bedanken want ik ga jullie heeeeeeel veel nodig hebben! 

❤️En vooral ook de dienst van D3 van het Uza! Sorry... aub... dankjewel.... ja ik weet dat het druk is.... oh help ik heb je nu nodig... NIETS WAS HEN TE VEEL! TELKENS MET DE GLIMLACH! Dokter Brits! Je hebt een fantastische afdeling en een uitstekend team! Als arts, met de assistenten, de hulp op de raadpleging en het team van D3! 

❤️Als laatste nog! IEDEREEN is welkom thuis!
Ik ga voor mezelf zowiezo ook rustmomenten inlassen, want die gaan nodig zijn!  
Maar laat iets weten en ik probeer te zien dat het allemaal niet te veel wordt! 

Hele dikke kus en ik ben blij terug te zijn! 
Karentje x 

P.S. :
💐Bloemen/Planten🌵 ... hebben we al zoveel...🤣

🍫Chocolade/snoep🍬.... neen... echt niet!
Ik kan en mag het niet meer eten en mijn huisgenoten zijn niet in staat het gewoon in de kast te laten!

Alles is zo goedbedoeld! Weet ik echt! maar een knuffel en deugddoende babbels is echt waar ik naar uitkijk! 😍