De ambulance komt toe op aanraden van de politie. Zij nemen me mee naar Bornem. Ik had een document van de huisarts dat ze me beter naar het UZA zouden vervoeren, maar de procedures zeggen dat er maar 11km mag afgeweken worden zonder MUG. We komen toe in Bornem. De pijn is ongelooflijk. En ondertussen blijkt ook dat mijn gevoel er niet meer is. Alles onder geplast en gekakt… Dus gaat er bij de verpleging een alarm af in hun hoofd… De dokter komt erbij en ze bellen naar het UZA voor overleg en na 15 minuten zit in al in de ambulance richting daar. Ik word in een box gelegd, maar al snel komen ze me halen voor een MRI. Ik heb ondertussen nog medicatie gekregen dus ben een beetje suf. Na de MRI komt Annelies (dokter Op de Beeck) bij mij. Er is een bloeding in mijn ruggenmergkanaal aan de gang. Doordat ik nog maar net geopereerd was, willen ze eerst proberen met corticoïden om de bloeding tegen te gaan. Geen half uur nadat mijn baxter stak, ging ik door het dak van de hoofdpijn en overgeven, overgeven, overgeven... Ik zal wat Litican bijgeven zeggen ze op spoed, tegen de misselijkheid, dan wordt je naar U kamer gebracht in het nachthospitaal. Daar zie ik de dokter nog eens. Zij vertelt dat ik nuchter moet blijven omdat er morgen een operatie kan volgen. Inderdaad, om 11u komt Professor Michielsen de kamer binnen. We gaan de bloeding moeten opereren om verdere schade tegen te gaan en hopend op herstel.

Dus ga ik rond 13u naar de operatiezaal. Ik word wakker op recovery. Nog steeds ongelooflijke hoofdpijn en overgeven van de cortisone. Deze is blijvend tot na het weekend zeggen ze me. Ik zag dat al helemaal niet zitten. Ik bracht de nacht door op intensieve zorgen. Iedereen wordt hier wakker. Al heb ik niet veel geslapen door alle toeters en bellen hier. De dokter staat aan mijn bed en ik mag naar de kamer gaan. Hij test mijn functies. Eerlijk gezegd voel ik er niet veel van… De angst in zijn ogen zijn nog niet de helft van mijn angst in heel mijn lichaam. Zonder veel te zeggen zegt hij dat na het weekend professor Michielsen verder uitleg zal geven. De enige vraag dat ik nog stel is hoe snel die baxters uit mogen zodat ik stop met zo ziek te zijn. Dit is met afbouwschema en dat zullen ze direct opstarten. Met corona bijna geen bezoek is toch ook taai zo alleen op een ziekenhuiskamer! Dan bedoel ik vooral mijn gezin die alleen via camera te zien zijn. Niet tastbaar is eigenlijk zo ondraaglijk. Zeker omdat dit de momenten zijn dat ik ze hardst nodig heb. Ja! Maandag… Professor Michielsen staat in mijn kamer. Dit is niet goed geweest voor mijn rug wat er allemaal gebeurd is. Maar geef het de kans te herstellen. Binnen een 6tal maand zien we verder hoe het gaat. Ik mag woensdag naar huis dus ik kan beginnen aftellen. Ik krijg afspraken mee voor controle bij de dokter binnen 6 weken en een EMG en controle bij de dokter binnen 6 maand. Alé! Weeral met liggend vervoer richting Puurs. Het herstel kan beginnen.