IK BEN MIJN LEVENDIGHEID,
MIJN VITALITEIT KWIJT!

JA, ik zal het moeten toegeven! Ik voel mezelf dieper en dieper zakken... Mijn ELAN is weg! 

Ik leef tussen de tafel en mijn bed. Minstens 5 keer per dag naar de badkamer voor verzorging. Iedereen doet hier ontzettend zijn best! Maar ik kan niks verdragen. Ik voel mezelf ellendig. De lopende aanvragen voor het VAPH zijn geweigerd onder mijn VAPH-nummer "Achondroplasie". Het MDT moet een nieuw dossier indienen om te bewijzen dat ik een nieuwe verworven handicap heb. Echter zit daar het feit tussen dat er een andere persoon bij betrokken was. En om die redenen zouden ze dit dan kunnen weigeren omdat de zaak geseponeerd is! Dus dat schuift het hele dossier weer op! Sindsdien slaap ik heel slecht. Vannacht heb ik zelfs de hele nacht overgegeven. Ik bibber en beef, weer het gevoel dat ik alles opnieuw beleef. In gesprek met mijn lieve begripvolle man heb ik zelf het woord depressie uitgesproken. Ik weet dat ik dieper zak... Dat het moeilijk wordt om mijn hoofd boven water te houden. Ik vind alles op dit moment zo uitzichtloos. 

Ik geniet van mijn gezinnetje! Echt waar! Elke dag! Gisterenavond samen op ons bed met allemaal, op mijn bed-tafeltje, hapjes en Marble Mania gekeken! Zo zalig! Ze dicht bij mij hebben. 

Vorige week kwam Kathleen mijn middag onderbreken met een broodje. Superlief! 

Martine sprong even binnen als ze van haar werk kwam. Een fijne babbel! 

En dan Ingrid, kwam Yves tegen op de oprit, als ze hiernaast uit vergadering kwam en vroeg of ze even mocht binnen komen. Ze vroeg vanop afstand... "MAG IK JOU EEN KNUFFEL GEVEN?" Awel die deed zoveel deugd! 

An verzorgde mijn voetjes en speelde met mijn tenen, de eerste keer sinds april! Zalig (langs de linkerkant :p)

Elise komt 2 keer per week voor mijn mobilisatie. Net zoals bij Caroline is de klik er en lijkt het wel 2 voor de prijs van 1 ; een kinebeurt en een psychologische sessie. 

Ook bij elke verpleegkundige dat binnenkomt voel ik me goed. Ze zorgen super voor mij! Ze luisteren ook naar mij. Allemaal kanjers, TOP TEAM THUISVERPLEGING DE BRUG

Al die momenten.... Ik kan er niet meer van nagenieten... eenmaal de deur gesloten voel ik me terug een hoopje ellende... dan voel ik me leeggezogen en heb ik nood aan rust. 

MAAR ik ben jullie zoooooooo ontzettend dankbaar dat jullie ondanks alles er toch nog voor me zijn!